Tradycyjnie, już od kilku lat,  w dzień zaduszny (2 listopada) odwiedzaliśmy groby przyjaciół, którzy odeszli z naszego grona. Zaduszki dzień zadumy, wspomnień, rozmyślań o przemijaniu. To dzień modlitw za Nich i zapalanie zniczy na grobach – światełek, które są wyrazem pamięci, miłości i wiary, że się kiedyś spotkamy. Zatrzymywaliśmy się przy każdym grobie i wspominaliśmy. Czas spędzony z nimi nie był stracony, został w nas na zawsze. Wciąż pamiętamy. 

Później spotkaliśmy się w naszej Izbie, piliśmy herbatę z pysznym ciastem i rozmawialiśmy wspominając. Refleksja i zaduma, to ten okres, ale rozmawialiśmy także o przyszłości.